سایپا یدک
اخراج کارگران قراردادی، استخدام کارگران روز مزد !

بنا به خبر دريافتى٬ به دستور بذرپاش مدیر عامل شرکت سایپا و همدستی عموزاده مدیر سایپا یدک و درویشی قائم مقام او٬ در روزهای اخیر موجی از اخراج کارگران قراردادی و استخدام کارگران روز مزد با دستمزدهای کمتر و کار سنگین تر و ساعات کاری طولانی تر شروع شده است! طی روزهای گذشته تعدادی از کارگران قديمى که تا 16 سال سابقه کار دارند را از کار اخراج نموده اند و تا این لحظه 15 نفر کارگر روز مزد را جایگزین اخراجيها نموده اند.

درویشی کارچاق کن سرمایه و عنصر ضد کارگری طی نامه های محرمانه ای که این روزها برای تعدادی از شرکتهای پیمانکاری طرف قرارداد با سایپا یدک از جمله شرکت پیمانکاری پارس پاکان ارسال داشته٬ درخواست نموده که این شرکتهای پیمانکاری برای تامین نیروی انسانی سایپا یدک بیشتر به استخدام کارگران روز مزد بپردازند! دستمزد کارگران روز مزد٬ که نه ساعت کار و نه محل کار و نه نوع کار و نه ایام تعطیلى شان معلوم نیست٬ از قرار روزانه 8 الی 8500 تومان تعیين شده است. همچنین بنا به اعلام یکی از مسئولین سایپا یدک قرار است تا پایان امسال 500 نفر از کارگران را اخراج نمایند !یکی از کارگران اخراجی در حالیکه بغض گلویش را می فشرد میگفت: 2 ماه است اخراجم کرده اند، 16 سال سابقه کار دارم٬ خرجی نداریم٬ کار هم نیست، من و همسرم نوزادی در راه داریم، صاحبخانه جوابمان کرده چون پول پیش هم نداریم! این حکومت اسلامى سرمایه داران است و اين آينده بزودى در انتظار 500 کارگر سايپا يدک است.

سایپا یدک از زیر مجموعه های مهم شرکت سایپا و کارش ارائه خدمات پس از فروش است. در سايپا يدک بیش از 3000 نفر کارگر قراردادی سفید امضا با قراردادهای یک طرفه و دستمزد 219 هزار تومانی با ساعت کاری طولانی و نامشخص و شبانه روزی حتی در کلیه ایام تعطیل مشغول به کارند. تعمیرگاه مرکزی سه راه آذری، تعمیرگاه مرکزی پل کن٬ و تعمیرگاه مرکزی کیلومتر 17 جاده مخصوص کرج از جمله مراکز مهم سایپا یدک در تهران میباشند.

سرمايه دارى ايران در مدت کوتاه راه درازى را آمده است. نه فقط قراردادهاى دسته جمعى بکنارى انداخته شد بلکه کار قراردادى موقت بتدريج جاى استخدام رسمى را گرفت. امروز نسبت کارگرانى که استخدام رسمى هستند به کارگرانى که قرارداد موقت دارند بسيار ناچيز است. سرمايه داران به همين نيز قناعت نکردند و قراردادهاى موقت را به قراردادهاى سفيد امضا "ارتقا" دادند. قراردادهائى که يکطرفه است و سرمايه دار اختيار هر نوع دخل و تصرفى را در آن بنفع خود دارد. و اخيرا کار روز مزدى و ساعتى دارد بسرعت توسط شرکتهاى پيمانى باب ميشود. اين برده داران جديد همه نوع کار با هر شرايط دلخواه را ارائه ميدهند. انگلهائى که از قبل استثمار شديد کارگر سهمى ميگيرند و مانند زالو خون کارگران را مى مکند. کارگر روز مزد بى تامين ترين بخش اردوى بردگى مزدى است. هيچ آينده اى بجز همان روز و پايان خوب آن از نظر کارفرما براى اين بخش کارگران متصور نيست. پايان هر روز ميتواند پايان کار باشد. زندگى٬ نان بخور و نمير و همه چيز کارگر روز مزد در گرو کارفرما است. کسى که براى همان روز و با هر شرايطى که دلش ميخواهد کارگر را استخدام ميکند. اين بردگى تمام عيار قرن بيست و يکمى سرمايه دارى است که تازه به شرع انور هم تبرک شده است!

شعار و سياست مرحله اى کارگران لغو کار قراردادى و موقت٬ لغو کار روز مزدى و کنتراتى و ساعتى٬ و خواست انعقاد قراردادهاى دسته جمعى با شرکت نمايندگان منتخب کارگران است. اتحاد و تشکل طبقه کارگر در هر مرکز صنعتى و اتکا به سنت مجمع عمومى و سازماندهى شورائى کليد اين پيشروى طبقه کارگر در مقابل تعرض عنان گسيخته سرمايه دارى است. روشن است هر درجه تحميل عقب نشينى به اين نظام و گرفتن گوشه اى از حقوق حقه کارگر از سرمايه داران هنوز به بنيادهاى نفرت انگيز اين نظام يعنى بردگى مزدى و مالکيت خصوصى بر وسايل کار و توليد و ثروت توليد شده دست نميزند.

بردگان مزدى براى آزادى بايد عليه بردگى بپاخيزند! سرمايه دارى دشمن کارگر و انسان امروز است! سرمايه داران چه اسلامى و چه ناسيوناليست و چه دمکرات و "دگرانديش" يک مذهب بيشتر ندارند؛ سود و سود و اتکا بر ديکتاتورى عريان براى کسب سود! قانون دراين نظام يعنى مشروعيت حقوقى استثمار و مالکيت خصوصى! دولت دراين نظام يعنى سگ پاسبان سرمايه! دستگاه سرکوب ابزار خفه کردن کارگر و حفاظت از مالکيت و قدرت سرمايه دار است. فرهنگ و اخلاق دراين نظام يعنى تحميق فکرى و فرهنگى اردوى کار براى تن دادن به بردگى مزدى! همه چيز اين نظام منحط ضد کارگر و ضد آرمان رهائى کارگرى است! طبقه کارگر براى نجات از جهنم سرمايه دارى تنها بايد آن را بقدرت انقلاب کارگرى سرنگون کند! کارگر بدون انقلاب عليه سرمايه آزاد نميشود و آزادى کارگر بدون آزادى کل جامعه ميسر نيست!

 

مرگ بر جمهورى اسلامى!
مرگ بر سرمايه دارى!
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى!

حزب اتحاد کمونيسم کارگرى
٢٧ بهمن ١٣٨٧ – ١۵ فوريه ٢٠٠٩